به نقل از «فرارو»

ماجرای لیگ عربستان و تلویزیون ایران

تاریخ انتشار: ۴ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۴۷۳۳۰

این روز‌ها پلتفرم‌های مجازی پخش زنده رقابت‌شان با صداوسیما را شدیدتر کرده‌اند. اگر تا سال گذشته رقابت تنها به حوزه سریال و مسابقات سرگرمی بود، حالا ماجرا پایش را به نقطه قوت تلویزیون یعنی پخش فوتبال‌های خارجی هم باز کرده است.
پلتفرم‌ها یا به تعبیر بهتر VOD‌ها در چند سال گذشته موفق شده‌اند در زمینه سریال و ساخت مسابقات گوی سبقت را از تلویزیون بربایند و حالا می‌خواهند همین تجربه را در حوزه فوتبال ادامه دهند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در چند هفته گذشته مشخص شده است که فرشاد محمدی‌مرام، یکی از بهترین گزارشگران نسل نوی فوتبال که از سال ۱۳۹۴ به عنوان برنده مسابقه آقای گزارشگر وارد تلویزیون شد، به یکی از همین پلتفورم‌ها پیوسته و دیگر قرار نیست برای تلویزیون گزارش کند. ظاهراً پولی که این پلتفرم به محمدی‌مرام پیشنهاد داده چندین برابر دستمزد او در شبکه ۳ و ورزش بوده.

این پلتفرم‌ها حالا به برنامه‌سازی هم روی آورده‌اند و هرکدام یکی، دو برنامه تحلیلی منتشر کرده‌اند یا در شرف انتشار دارند. اما یک نکته دیگر هم این روز‌ها به کمک‌شان آمده؛ خروج رونالدو و مسی از اروپا.

تا پیش از این و وقتی که این دو در زمان اوج خود بودند و برای بارسلونا و رئال مادرید توپ می‌زدند، تمامی مسابقات این ۲ نفر از طریق تلویزیون پخش می‌شد. آش آنقدر شور شده بود که برخی از طرفداران دیگر لیگ‌ها برای فشار آوردن به صداوسیما به آن لقب «لالیگا تی‌وی» داده بودند. اما حالا چند سال از آن سال‌ها گذشته و به نظر می‌رسد آن روز‌ها حق با صداوسیما بوده که همه بازی‌های این دو را پخش می‌کرد. پلتفورم‌ها هم با استفاده از همین علاقه‌ای که هواداران فوتبال به این دو ابرستاره دارند، تمام بازی‌های آن‌ها را پوشش می‌دهند و این در حالی است که بازی آن‌ها دیگر مجالی برای پخش از شبکه ۳ و ورزش ندارد.

مسی که به لیگ فوتبال امریکا رفته و علناً ساعت برگزاری بازی‌هایش به نیمه شب ما می‌خورد. رونالدو هم در لیگ عربستان بازی می‌کند که تا به حال از تلویزیون پخش نشده. آمار پلتفرم نشان می‌دهد که بازی‌های رونالدو و مسی بشدت پرطرفدار است و بعضاً بیشتر از بازی‌های دیگر دیده می‌شود.

البته برنامه لذت فوتبال شبکه ورزش در اولین قسمت فصل جدید خود اعلام کرد امسال لیگ عربستان را بیشتر از قبل مد نظر قرار خواهد داد و شاید حتی برخی از بازی‌های این لیگ به صورت زنده پخش شود، ولی مسأله اینجاست که عملاً بیشتر بازی‌های خوب لیگ عربستان با بازی‌های خوب اروپایی همزمان است. عربستان بازی‌هایش را به دلیل گرمای هوا در ساعت پایانی شب برگزار می‌کند و در این چند هفته ابتدایی اکثر بازی‌ها شنبه و یکشنبه بوده. این هفته مثلاً یک بازی مهم بین الاتحاد و الهلال قرار است برگزار شود. این بازی از ساعت ۲۱:۳۰ جمعه شب آغاز می‌شود، ولی مسأله اینجاست که یک ساعت بعد در ایتالیا قرار است میلان به مصاف رم برود و مشخص نیست آیا این بازی از طریق شبکه ورزش در کنداکتور پخش قرار می‌گیرد یا نه. به نظر می‌رسد اگر بازی میلان - رم را شبکه سه پخش کند، یکی از مهم‌تری بازی‌های فوتبال عربستان به صورت زنده از تلویزیون ایران پخش خواهد شد.

منبع: ایران ورزشی

منبع: فرارو

کلیدواژه: تلویزیون لیگ عربستان لالیگا قیمت طلا و ارز قیمت موبایل لیگ عربستان بازی ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۴۷۳۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کاش تلویزیون، این مدلی نبود

امروز روز مهمی برای فوتبال ایران در عرصه باشگاهی است؛ با توجه به اهمیت دیدار‌هایی که قرار است برگزار شود، ممکن است سرنوشت قهرمان این دوره از بازی‌های لیگ برتر مشخص شود. دست بر قضا دو بازی بسیار مهم هم قرار است برگزار شود که هر دو تأثیرگذار و تعیین‌کننده خواهند بود. یکی در تبریز که استقلال صدرنشین با تراکتور مچ‌اندازی می‌کند و دیگری در تهران که سپاهان به مصاف پرسپولیس می‌رود.

برگزاری هر دو دیدار در یک روز، چهارشنبه بزرگی را رقم زده و با توجه به حساسیت موجود در جدول رده‌بندی، اهمیت این دیدار‌ها را اگر از دربی بیشتر نکند، دست‌کمی از آن هم ندارد. این دو بازی با توجه به حضور تماشاگرانی که برای گرم‌شدن میدان پا به ورزشگاه می‌گذارند، ویترین مناسبی برای تبلیغ این رشته ورزشی در ایران است. البته که با توجه به رشد فضای مجازی، چنین ویترینی بیش از گذشته در عرصه بین‌المللی معرفی شده، ولی فرصت بی‌نظیری بود که بتوان از کنار آن بیشترین بهره را برای معرفی چهره دیگری از ایران برد.

قبل از ادامه مبحث همین ابتدا باید تکلیف را مشخص کرد که چنین روایتی با علم و آگاهی از این موضوع پیاده می‌شود که فوتبال مثل قبلا دغدغه کوچه و بازار نیست. درست در روز‌هایی که سفره‌ها کوچک‌تر شده‌اند، خیلی نیاز به دلِ خوشی است تا برای بازی‌های لیگ برتر، مثل سابق سرودستی شکسته شود. با علم به این موضوع، ولی بازهم می‌شد از این فرصت، استفاده درخوری کرد به شرط آنکه تلویزیون، این مدلی نبود.

این مدلی بودن تلویزیون در چند مورد خلاصه می‌شود؛ اول و مهم‌ترین آن‌ها انحصارطلبی است. صداوسیما سال‌های زیادی است که اجازه تأسیس و رشد شبکه‌های خصوصی را نمی‌دهد و همه چیز باید تحت سیطره‌اش قرار بگیرد. حتی اگر قرار به فعالیت بر بستر اینترنت هم باشد، باز باید این نهاد نیمچه چراغ سبزی نشان دهد. ناگفته پیداست که چنین نگاهی، روایت را یک‌سویه و رفته‌رفته مخاطب را دلسرد می‌کند. نگاه تکراری به وقایع با چهره‌های برمدار مانده، اجازه ذوق‌زدگی از مخاطب را می‌گیرد.

پیامد اصلی آن، ریزش مخاطب است. اتفاقی که چندسالی است رخ داده و به گواه آمار همین نهاد و البته اظهارات مسئولان رده‌بالایش، برنامه‌ها دیگر مخاطب چندانی ندارند. تمام مواردی که در بالا گفته شد، شامل برنامه‌های ورزشی می‌شوند. انحصار در این مورد تأثیرش را گذاشته و مخاطب مثل سابق استقبالی از آن ندارد. تازه برای فوتبال، خاصه از نوع پخش زنده‌اش، شرایط برای تلویزیون بهتر است و همچنان در زمره برنامه‌های پربیننده‌اش محسوب می‌شود.

ناگفته پیداست که این پربیننده‌بودن در مقایسه با سایر برنامه‌های کنونی است وگرنه کیست که نداند آمار در مقایسه با گذشته در همین بخش هم چنگی به دل نمی‌زند.

پس دومین مدل تلویزیون که در چنین روز مهمی برای فوتبال می‌توانست بهتر باشد، ولی نیست، ریزش مخاطبش به‌واسطه رانده‌شدن اکثر متخصصان و سپردن امور به دست آن‌هایی است که آمار نشان داد، صلاحیت چندانی برای تولید محتوای جذاب و البته مخاطب‌پسند ندارند.

غلبه نگاه پولی بر کیفیت هم دیگر مدل تلویزیون است که مخاطب فوتبالی را در چنین روزی آزار می‌دهد؛ پخش آگهی‌های بازرگانی تا یک ثانیه مانده به شروع بازی و زیرنویس‌های ناتمام در طول ۹۰ و چند دقیقه هم نشان می‌دهد که تلویزیون از پخش فوتبال، به دنبال بهره مالی است. افزایش درخور نرخ‌های آگهی در زمان پخش دیدار‌های مهم هم مهر تأییدی بر این ماجرا است. این موارد بخشی از تلاش برای انحصارطلبی تلویزیون در چنین رویداد‌هایی را توجیه می‌کند؛ هرچند تمامی اتفاقات را شامل نمی‌شود. حالا دیگر، سخن‌گفتن از این بحث که‌ای کاش این نهاد کمی با همین فوتبال که از ثانیه به ثانیه‌اش درآمدزایی می‌کند با روی خوش تا می‌کرد و دستی در جیب می‌کرد تا باشگاه‌های تا بن گرفتار بدهی را نجات دهد، امری آرمان‌گرایانه به نظر می‌رسد.

اصولا، اما در دنیایی بهتر، در چنین چهارشنبه‌هایی که مردم هم دل و دماغی برای پیگیری بازی‌های فوتبال داشته باشند، فضا برای رقابت آزاد باز است تا هر شبکه تلویزیونی که خدمت و کیفیت بهتری در پخش و تولید محتوا دارد، بتواند میهمان خانه‌های مخاطب شود. هرچند شاید مخاطب هم مجبور شود اندکی پول برای تماشای این زیبایی بپردازد، ولی آن‌وقت دیگر خیالش راحت است که نقد و نگاه یک‌طرفه‌ای به او خورانده نمی‌شود و قرار نیست با دیدن لحظه به لحظه برمدارماندگان، با آگهی‌های ریزودرشت، زیرنویس‌ها و تبلیغات عجیب و غریب که به میانه میدان هم کشیده شده و تولید محتوایی که فاقد جذابیت و کیفیت است، لذت تماشای یک بازی فوتبال از او سلب شود.